مقاله ميزان بقاي چهار ساله بيماران مبتلا به سرطان هاي دستگاه گوارش فوقاني در استان اردبيل که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در تابستان ۱۳۸۴ در مجله دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني اردبيل از صفحه ۱۸۰ تا ۱۸۴ منتشر شده است.
نام: ميزان بقاي چهار ساله بيماران مبتلا به سرطان هاي دستگاه گوارش فوقاني در استان اردبيل
این مقاله دارای ۵ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله ميزان بقا
مقاله سرطان معده
مقاله سرطان مري

نویسنده(ها):
جناب آقای / سرکار خانم: يزدان بد عباس
جناب آقای / سرکار خانم: صمدي فاطمه
جناب آقای / سرکار خانم: ملك زاده رضا
جناب آقای / سرکار خانم: بابايي مسعود
جناب آقای / سرکار خانم: ايران پرور منوچهر
جناب آقای / سرکار خانم: اعظمي احد

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمينه و هدف: مطالعات انجام شده در استان اردبيل در سال هاي اخير نشان مي دهد سرطان هاي دستگاه گوارش فوقاني شايع ترين نوع سرطان در استان اردبيل است. با توجه به اينکه مطالعه اي در مورد ميزان بقاي بيماران در اين استان انجام نشده است لذا اين مطالعه با هدف بررسي ميزان بقاي بيماران مبتلا به سرطان هاي دستگاه گوارش فوقاني و ارزيابي تاثير خصوصيات دموگرافيک سرطان هاي گوارشي، عوامل خطر، نوع و درجه هيستوپاتولوژي، محل تومور و درمان انجام شده بر ميزان بقاي بيماران انجام گرفت.
روش کار: اين مطالعه آينده نگر و از نوع توصيفي – تحليلي بود. جمع آوري اطلاعات از طريق پرسشنامه بود که با مراجعه به منزل ۴۲۰ مورد سرطان دستگاه گوارش فوقاني شامل ۱۴۱ مورد سرطان مري و ۲۷۹ مورد سرطان معده که در طي سال هاي ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۲ در تنها درمانگاه فوق تخصصي گوارش استان اردبيل تشخيص داده شده بودند، تکميل شد.
يافته ها: در اين مطالعه گروه تحقيق موفق به پيدا کردن آدرس ۲۹۹ بيمار و ثبت اطلاعات آنان شد. تاريخ فوت ۵۵ بيماري که آدرس دقيق نداشتند از اطلاعات برنامه ثبت مرگ استان به دست آمد و در نهايت آدرس ۶۶ بيمار يافت نشد. ميزان بقاي ۱ – ۴ ساله بيماران به ترتيب %۲۵٫۹، %۱۱٫۱، %۴٫۵ و %۱٫۸ محاسبه شد. در اين مطالعه مردان طول عمر کمتري در مقايسه با زنان داشتند و طول عمر بيماران با سرطان مري بيشتر از سرطان معده بود. کمترين ميزان بقا مربوط به آدنوکارسينوم از نوع سلول هاي نگين انگشتري (Signet Ring Cell) بود. بيماران جراحي شده در مقايسه با بيماراني که جراحي نشده بودند طول عمر بيشتري داشتند. درجه هيستوپاتولوژي. سن در زمان تشخيص، سابقه خانوادگي مثبت براي سرطان هاي دستگاه گوارش فوقاني، مصرف الکل، سيگار و مواد مخدر هيچ گونه تاثيري در ميزان بقاي بيماران نداشتند.
نتيجه گيري: طول عمر بيماران مطالعه حاضر در مقايسه با ساير کشورهاي توسعه يافته بسيار کمتر است که به علت تاخير در تشخيص و کمبود امکانات درماني است.