مقاله بررسي نقش سلول‌ هاي دندريتيك كبد و طحال در القاي پاسخ‌ هاي سلولي TH₁ و TH_{2 که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز ۱۳۸۴ در علوم پزشكي رازي (مجله دانشگاه علوم پزشكي ايران) از صفحه ۱۳۵ تا ۱۴۴ منتشر شده است.
نام: بررسي نقش سلول‌ هاي دندريتيك كبد و طحال در القاي پاسخ‌ هاي سلولي TH1 و TH2
این مقاله دارای ۱۰ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله سلول ‌هاي دندريتيك
مقاله پاسخ‌ هاي سلولي TH1 و TH}

نویسنده(ها):
جناب آقای / سرکار خانم: مسيبي قاسم
جناب آقای / سرکار خانم: موذني سيدمحمد
جناب آقای / سرکار خانم: صنعتي محمدحسين

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمينه و هدف: سلول هاي دندريتيك يكي از عوامل موثر در هدايت پاسخ ايمني به سمت سلول هايTH₁ يا (T Helper cell)TH₂ محسوب مي شوند. سلول هاي دندريتيك ممكن است موجب توليد سيتوكين با الگوي متفاوت در بافت هاي مختلف شوند. احتمالا الگوي توليد سيتوكين توسط سلول هاي دندريتيك كبد با طحال متفاوت مي باشد. به منظور بررسي علت تفاوت پاسخ هاي ايمني در بافت كبد (به عنوان يك بافت غير لنفاوي و تولروژن) و طحال (به عنوان يك بافت لنفاوي و ايمونوژن)، عملكرد سلول هاي دندريتيك طحال و كبد در القاي پاسخ در سلول هاي _۱TH و _۲TH در اين پژوهش مورد ارزيابي قرار گرفت.
روش کار: در ايــن بررســي سلول هاي دندريتيــك طحــال (بافــت لنفاوي) و كبــد (بافت غيرلنفاوي) مــوش نرمــال از نــژاد C57BL/6 با روش هضــم آنزيمــي و محيــط گراديــان نايكودنـــز، جــدا و در محيط كشــت بــا غلظــت مناسبــي از پپتيــد ميليــن اليگودندروسيــت گليكوپروتئين ( MOG35-55 = Myelin Oligoelectrocyte Glycoprotein ) پالس گرديدند. حدود ۶×۱۰^۵ سلول دندريتيك كبدي و طحالي پالس شده، به طور مجزا و به صورت زير جلدي به كف پاي هر موش تزريق گرديد. به گروه هاي كنترل نيز سلول هاي دندريتيك پالس نشده تزريق شد. پس از گذشت ۵ روز، سلول هاي تك هسته اي غدد لنفاوي ناحيه اي (popliteal) موش هاي ايمونيزه جدا شدنــد و در حضور و عدم حضور پپتيد MOG35-55 كشت داده شدند. مايع رويي كشت سلول پس از گذشت ۹۶ ساعت، جمع آوري و ميزان توليد (Interferon g)IFN-g  و (Interleukin 10) IL-10  با روش ELISA (Enzyme-Linked Immuno Sorbent Assay) مورد سنجش قرار گرفت.
يافته ها: در اين مطالعه نشان داد كه ميزان توليد IL-10 و IFN- g در موش هاي ايمونيزه شده با سلول هاي دندريتيك كبدي يا طحالي پالس شده با پپتيد MOG35-55 در مقايسه با گروه هاي كنترل مربوطه به طور قابل ملاحظه اي بيش تر بود(p=0.004). از طرفي تفاوت معني داري در مي ــ زان توليد IFN- g بين موش هاي ايمونيزه شده با سلول هاي دندريتيك كبد و طحال مشاهده نشد، در حالي كه اختلاف فاحشي در توليد IL-10 بين اين دو گروه وجود داشت(p=0.01).
نتيجه گيري کلي: از اين يافته ها مي توان چنين نتيجه گرفت كه القاي توليد ميزان بالايي از IL-10 توسط سلول هاي دندريتيك كبد ممكن است يكي از عوامل موثر در كاهش و تنظيم پاسخ ايمني در اين عضو باشد.