مقاله بررسي تاثير پست كامپوزيتي بر ميزان مقاومت دندان هاي درمان ريشه شده سانترال فك بالا (In vitro) که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در پاییز ۱۳۸۴ در مجله دانشکده دندانپزشکي دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي (JOURNAL OF DENTAL SCHOOL SHAHID BEHESHTI UNIVERSITY OF MEDICAL SCIENCE) از صفحه ۵۱۰ تا ۵۱۴ منتشر شده است.
نام: بررسي تاثير پست كامپوزيتي بر ميزان مقاومت دندان هاي درمان ريشه شده سانترال فك بالا (In vitro)
این مقاله دارای ۵ صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله پست كامپوزيتي
مقاله درمان ريشه
مقاله مقاومت دندان

نویسنده(ها):
جناب آقای / سرکار خانم: معزي زاده مريم
جناب آقای / سرکار خانم: قاسمي امير
جناب آقای / سرکار خانم: آقازاده زهره

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمينه و هدف: دندانهاي درمان ريشه شده به دليل وسعت پوسيدگي، تهيه حفره دسترسي و فايلينگ اغلب ضعيف مي شوند که اين امر سبب بالا رفتن خطر شکستگي در ساختمان باقيمانده آنها مي گردد. با توجه به اينکه درمان ريشه يکي از اعمال روزمره دندانپزشکي به شمار مي رود اين مساله از اهميت خاصي برخوردار مي باشد. امروزه استفاده از پست کامپوزيتي براي افزايش استحکام اين دندانها پيشنهاد شده است. بنابراين اين تحقيق با هدف بررسي اثر استفاده از پست کامپوزيتي در افزايش استحکام دندانهاي درمان ريشه شده صورت گرفت.
روش بررسي: در اين تحقيق تجربي تعداد ۲۰ دندان سانترال فک بالا که به دليل بيماري پريودنتال کشيده شده بودند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه شاهد و مورد قرار گرفتند. سپس حفره دسترسي تهيه شد و درمان ريشه انجام گرفت. در نمونه هاي شاهد حفره دسترسي با کامپوزيت tetric و Scotchbond Multi-purpose ترميم شد. در نمونه هاي گروه مورد، بعد از آماده سازي کانال ريشه، پست از جنس کامپوزيت Tetric تهيه و توسط سمان رزيني Variolink Dual Cure و همان سيستم باندينگ درون کانالها سمان شده و در نهايت حفره دسترسي با کامپوزيت Tetric ترميم شد. نمونه ها درون بلوک هاي آکريلي مانت شده قرار گرفته، ميزان نيرويي که باعث شکست نمونه ها مي شد توسط Instron اندازه گيري و ثبت گرديد. نتايج توسط آزمون Mann-Whitney مورد قضاوت قرار گرفتند.
يافته ها: حداکثر مقاومت در برابر نيروي شکست به دندانهاي داراي پست کامپوزيتي مربوط بوده، برابر ۷۶۰±۱۴۱٫۴ نيوتن و حداقل آن به دندانهاي فاقد پست متعلق بود که برابر ۵۹۰±۱۹۱٫۵ بود که از نظر آماري معني دار بودند (P<0.04).
نتيجه گيري: تحقيق نشان داد که در شرايط Invitro، پست کامپوزيتي مي تواند سبب افزايش استحکام بيشتر دندانهاي درمان ريشه شده در مقابل نيروهاي وارده به آن شود.